اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان
چاقي نوجوانان شايع‌ترين مشکل بهداشتي ميان نوجوانان کشورهاي پيشرفته بين سنين ۱۲ تا ۱۷ سال است. مطالعات اخیر حاکی از افزایش سریع میزان بروز چاقی به‌خصوص در میان کودکان و نوجوانان در کشورهای مختلف است. امروزه حداقل ۲۷٪ کودکان و ۲۱٪ نوجوانان چاق هستند که اين امر افزايش ۵۴ درصدي در چاقي کودکان و افزايش ۳۹ درصدي را در چاقي نوجوانان در طي دو دهه اخير نشان مي‌دهد. با اين روند افزايش چاقي در دوران کودکي و نوجواني تخمين زده مي‌شود که ۷۰٪ نوجوانان چاق تبديل به بزرگسالان چاق شوند. کودکان چاق در مقابل مشکلات بهداشتي متعددي از جمله کاهش توان کاري (اختلالات ارتوپدي و ريوي)، مقاومت انسولين و پرفشاري خون قرار دارند. کودکان چاق زودتر از همسالان خود به بلوغ مي‌رسند که اين امر موجب کوتاه شدن دوره‌ی رشد طولي استخوان و کوتاه قدي آن‌ها مي‌گردد. شيوع چاقي در نوجوانان فقط به کشورهاي غربي محدود نمي‌شود. صرف نظر از عوامل ژنتيکي، الگوي مصرف مواد غذايي به عنوان عامل مهم شيوع چاقي و چاقي شکمي محسوب مي‌شود. پژوهشگران نشان داده‌اند که مصرف انواع خاصي از غذاها مانند غذاهاي غني از چربي و کم فيبر و نيز مصرف گوشت و چربي‌هاي اشباع با ميزان شيوع چاقي و چاقي شکمي ارتباط معني‌دار داشته است. مطالعات مربوط به کشورهاي اسکانديناوي و آمريکا روند کاهش صبحانه و انرژي حاصل از آن را در ميان نوجوانان چاق نشان داده‌اند. چاقي در افراد جوان از آن جهت حايز اهميت است كه شروع اين پديده در سنين نوجواني و جواني با بروز آن در بزرگسالي و عوارض حاصل از آن در ۵۰٪ موارد همراه است. چاقي در افراد ميانسال و مسن از آن جهت حايز اهميت است كه بسياري از بيماري‌هاي مرتبط با چاقي در سنين بالا بروز مي‌كنند. چاقی و اضافه وزن در کودکان و نوجوانان نیز با استفاده از شاخص توده‌ی بدنی محاسبه می‌شود. در این افراد، اگرچه، داشتن BMI مساوی یا بالاتر از صدک ۸۵ و ۹۵ به ترتیب به‌عنوان اضافه وزن و چاقی تعریف می‌شود. انجمن چاقی امریکا (AOA)، صدک ۸۵ را به عنوان شاخص اضافه وزن و صدک ۹۵ را به‌عنوان شاخص چاقی در اطفال و نوجوانان اعلام نموده است (صدک ۸۵ بیانگر BMI=۲۵ و صدک ۹۵ بیانگر BMI=۳۰ در بالغین است).